Jaap Jansen | Bnr

Het volgende kabinet met D66 was Paars I. Meer D66 dan dat kon je het niet hebben. Maar vicepremier Hans van Mierlo zag zijn partij afkalven van 24 zetels naar veertien. De winst ging naar premier Wim Kok en naar buitenboordmotor Frits Bolkestein, die vanuit de Kamer het VVD-profiel oppoetste. Voor Paars II was D66 niet nodig. Maar Paars was paars dus D66 deed mee en duikelde van veertien naar zeven. Deelname aan Balkenende II leidde bijna tot de dood van de partij. Van zes zetels naar drie. Regeren is halveren. Slechts één keer ontkwam D66 aan die wetmatigheid, maar dat was dankzij een paleisrevolutie. De fractie was verscheurd. Een deel had genoeg van de koers van Van Mierlo, die het kabinet-Den Uyl belangrijker vond dan de toekomst van D66 zelf. Hij trad af als fractievoorzitter en de nog onbekende Jan Terlouw nam het roer over. Bij de Statenverkiezingen verloor D66 bijna alle zetels, maar met Terlouws nieuwe koers kreeg D66 er op de valreep Kamerzetels bij. D66 heeft in haar 52-jarige geschiedenis drie