Jaap Jansen | Bnr

Een paar jaar eerder zag ik ze op een heel andere plek. Ik moest goed kijken, toen wist ik het zeker. Op een veerpont in New York zaten ze, ineengedoken in natte regenjassen. Ze waren er om 400 jaar betrekkingen tussen Nederland en Amerika te vieren, maar hier gingen ze op in de massa. Twee mensen op leeftijd. Toen ik hallo zei, zag ik die typische Wim Kok-glimlach. Raar om elkaar hier te ontmoeten. Terecht klonk de afgelopen dagen vooral lof voor Wim Kok. Maar zijn leiderschap eindigde tragisch, net als dat van twee andere grote PvdA-leiders, Willem Drees en Joop den Uyl. Drees werd in 1958 na tien jaar premierschap door zijn eigen fractie aan de kant gezet. De PvdA stelde te hoge eisen en toen hield het op. Den Uyl werd in 1982 door zijn PvdA-ministers in het ongelukkige kabinet Van Agt/Den Uyl/Terlouw gesmeekt om het leiderschap over te dragen. Dat gebeurde pas vijf jaar later, in 1986 toen Kok het overnam. Kok staat nu te boek als succesvol premier, maar halverwege zijn tweede kabinet zijn er vanuit