Jaap Jansen | Bnr

Geen onderwerp zo gevoelig als het asielbeleid. Het vorige kabinet, Rutte II van VVD en PvdA, sneefde bijna op de bed-, bad- en broodcrisis; de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers. Deze keer ging het over het kinderpardon, in de kabinetsformatie van Rutte III al een struikelblok. De VVD wilde ervan af, D66 en ChristenUnie wilden het versoepelen. Er veranderde niets. Een bittere pil, zei Gert-Jan Segers van de ChristenUnie toen. Het onderwerp kwam half januari in beweging toen het CDA plots de steven wendde en ook ging pleiten voor versoepeling. ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind, die in de formatie met heel veel moeite uiteindelijk accepteerde dat het pardon bevroren werd, liep na de ommezwaai van het CDA door de wandelgangen van het parlement onder het roepen van Yes, we can! De VVD wees naar het regeerakkoord en deed niets. We moeten de VVD ook wat geven, klonk het bij de andere partijen. Maar wat? Het eerste waar ze op kwamen wasversnelling van de procedures. Het werd de basis voor de oplossi