Jaap Jansen | Bnr

Ze sprak het land toe - wat niet vaak gebeurt. 'Ik hoop', besloot ze, 'dat het besef dat geweld nooit een oplossing is, snel doordringt tot die kleine minderheid van schreeuwers die de lelijkste kant van Nederland hebben laten zien.' Ik begrijp wel dat jongeren zich vervelen en nieuwsgierig zijn naar wat ze op Telegram lezen. In 1980, ik was net 17, toog ik met een vriend en twee vriendinnen naar Amsterdam om de inhuldiging van Beatrix te zien. Grimmig Vanaf het Centraal Station waren we in vijf minuten op de Dam. In de verte zagen we op het paleisbalkon Juliana als behulpzame, liefhebbende moeder de menigte tot stilte manen. s Middags werd het grimmig. Ik geef toe: we wilden wel eens zien of die kraakbeweging nog van zich liet horen. Nou, de stenen vlogen uit de straat. Geen woning, geen kroning. Bij de Blauwbrug kreeg ik de harde straal van een waterkanon in mn nek. Ik wilde naar huis, terug naar het veilige Den Bosch. Luister terug | Deel demonstranten is losgezongen van de werkelijkheid Een uur of wat