Bernard Hammelburg | Bnr

Als Joe Biden gelijk krijgt, begint volgende week een gevechtspauze van zes weken tussen Israël en Hamas. Veertig gijzelaars, vrouwen, jongeren, bejaarden en zieken, worden uitgeleverd, in ruil voor 300 Palestijnse gevangenen. Ruim vóór de ramadan, door beide kanten gezien als een logische periode om de wapens neer te leggen. Het is goed nieuws, maar vooralsnog verre van een oplossing. Beide partijen verpersoonlijken de oorlog enorm. Israël maakt jacht op Hamasleider  en het brein achter 7 oktober, Yehija Sinwar, die waarschijnlijk ergens in het honderden kilometers lange tunnelcomplex in zuid-Gaza zit, afgeschermd door een schild van gijzelaars. De kans om hem, dood of levend, op te pikken is gering, en de vraag is wat het zou uitmaken. Niet veel, denken westerse strategische experts. Heel veel, denken de Israëliërs, het zou een doodklap voor Hamas zijn. Het is een belangrijke reden waarom Israël vasthoudt aan een offensief in Rafah, tot ergernis van Amerika en andere bondgenoten. Voor Hamas is het een argum