Marianne Zwagerman | Bnr

Als de ene nieuwsorganisatie of journalist onfrisse praktijken in moskeeën blootlegt is het xenofobie; komt een tv-programma of krant jaren later met dezelfde onthulling, dan is het een belangwekkend nieuwsfeit dat serieuze politieke aandacht behoeft. Het is een niet uit te roeien mechanisme, dat de mediaconsument niet hoeft te raken. Simpelweg je blik wat verruimen en je bent wel goed geïnformeerd. De burger raakt het wel, want kwalijke zaken etteren zo veel langer door dan noodzakelijk. Niet alleen in de berichtgeving wordt met twee maten gemeten, ook binnen mediaorganisaties blijkt het moeilijk een beetje eenduidig met feiten om te gaan. Wat zou u bijvoorbeeld doen met een medewerker die in de rechtbank toegeeft dat hij zijn geliefde heeft geschopt, geslagen en met een mes bedreigd? Waar hij nog aan toevoegt dat hij het de volgende keer weer zal doen, omdat zijn geliefde het zelf heeft veroorzaakt. Bij RTL wordt de zaak van zon medewerker s avonds lacherig besproken door Peter R. de Vries in RTL Boulevar