Marianne Zwagerman | Bnr

Een vriendin van mij is complotdenker. Ze academisch geschoold, heeft een c.v. met beleidsfuncties op ministeries, weet veel van gezondheid en pakte in de coronacrisis het podium. Met een fractie van mijn volgersaantal op Twitter scoort zij met elke tweet makkelijk een paar honderd retweets en likes. Haar invloed groeit. Omdat ze er weliswaar soms faliekant naast zit, maar ook regelmatig een punt heeft waar niemand omheen kan. Ze steekt meer tijd in het uitpluizen van wetenschappelijke rapporten en onderzoeken dan de gemiddelde wetenschapsjournalist en duikt opvallende wetenswaardigheden op. Lees ook | Kabinet laat bezuinigingen nog achterwege Warme belangstelling Complotdenkers mogen zich tegenwoordig verheugen in de warme belangstelling van journalisten. Een groot stuk in de New York Times over moeders met zorgen over pedo-netwerken. Een special in de Volkskrant toen ze daar geschrokken constateerden dat steeds meer mensen die zij hoogopgeleid noemen -de eigen lezers zeg maar- in complotten geloven. Een